1استادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
2کارشناس ارشد فلسفه و کلام
چکیده
همواره تفسیر و فهم معانی حروف مقطعه قرآن از مهم‌ترین مسائل تفسیری به شمار رفته است. ابن‌سینا به عنوان یک فیلسوف مسلمان در تفسیر آیات از روش فلسفی و مبانی حکمت خود که بیشترجنبهنوافلاطونیدارد، بهرهمیگیرد. اودررسالهالنیروزیه که به تفسیر حروف مقطعه اختصاص دارد،ابتدابهبیانمبانیحکمتخود مانند نظریه صدور و پیدایش نظریه صدور و پیدایش موجوداتازواجبالوجود،می‌پردازد و سپسسعی میکند تا با استفاده از نظریه حروف ابجد، حروف مقطعه قرآنی را بر این مبانی تطبیق و تفسیر کند. از نظر وی هر یک از حروف مقطعه کهمعادلحروفابجددرنظرگرفتهمیشوند،بهصورت فردی یا در حال ترکیب با حروف دیگر، بر اساسقوانینخاصیکهابنسیناارایه میدهد،باموجوداتخاصیمتناظرخواهندبود.
Avicenna’s Philosophical Approach in the Exegesis of the Muqatta’at
چکیده [English]
The exegesis of the Muqatta’at has always been considered as one of the most important issues in the exegesis of Quran. Avicenna as a Muslim philosopher uses his philosophical method and fundamentals – which has a neo-Platonic aspect - to interpret these verses. In his treatise al-Niruziyah, Avicenna gives an exegesis of Muqatta’at based on his own philosophical fundamentals like the theory of emanation from God and then tries to interpret the Muqatta’at on the basis of the theory of the Abjad letters. According to him, every letter of Muqatta’at – which is considered as an Abjad letter –wether individually or in combination with other letters equals a number according to special rules which Avicenna offers, corresponds to certain existents.
کلیدواژه‌ها [English]
Abjad letters, philosophical exegesis, the theory of emanation, Avicenna, the treatise of al-Niruziyah
ابتدای صفحه